Lieve mensen, ik ben er vol,
Kreeg droevig bericht…. werd eerder met spoed opgenomen. Verbleef veel weken op een intensive care van een ziekenhuis om eindelijk te gaan revalideren. Maar was nog verzwakt, dan hoeft er niet veel bij te komen of het gaat mis… Weer met loeiende sirenes naar die ziekenhuis IC, redden wat te redden valt….. maar na een zware strijd, er is komen overlijden…. Zijn dierbaren vol van verdriet. Alles wat mis kon lopen, liep mis.
Een intens triest verhaal….. wat vaker gebeurd….. moet er niet meer aandacht zijn voor de kern van het probleem?
Longontstekingen
Een luchtwegeninfectie is meestal de oorzaak…. is risicovol bij longzieken, of anderen in verzwakte toestand. Wat later lees ik hoe weer een ALS-patient met een longinfectie in het ziekenhuis belandt. Enerzijds haalt men voor ALS en verwante aandoeningen alles uit de kast om die ziekte de wereld uit te trappen. Anderzijds wordt er weinig gedaan om longontstekingen te voorkomen. Hiervoor zou een wet moeten komen dat ze hun longen beter geventileerd krijgen, en dit vanaf de eerste dag. ALS de wereld uit trappen, als dat mogelijk was, zou heel mooi zijn. Ook in onderstaand bericht lees je hoe men daar alles voor wil doen. Dan moet ik daar iets over zeggen. Terwijl gaat, verneem ik in een ander bericht, weer een patient met ALS, de wereld uit. Hij koos voor euthanasie.
Respecteer authentieke doodswens
Wil even inhaken op een betoog gisteren in het Limburgs Dagblad. Over euthanasie bij voltooid leven! Dat er mensen zijn die dood willen om dat de zorg te schiet. Maar er moet ook worden begrepen, dat sommigen ouderen hun leven als voltooid zien en niet meer verder willen. Dan moet, aldus de auteur, vanuit de overheid de nodige hulp en begeleiding geboden worden.
En begeleiding bij een authentieke levenswens?
Maar hoe zit het dan met mensen die een authentieke levenswens hebben, maar veel moeten afzien op zo een IC? Of mensen met ALS of andere spierziekte? Zij hebben een authentieke “langer leven met kwaliteit-wens”. Zou het niet mooi zijn en hartverwarmend, als vanuit de overheid ook voor hen aandacht komt? Dat hen de nodige begeleiding geboden wordt? Want willen we er niet alles aan doen dat hun kinderen die zo geliefde papa, mama of andere dierbare, ze hun geliefde nog lang bij hen mogen hebben?